Van respect wordt je sterk! Dat trachtte onze lokale CD&V - baronnen ons aan te praten in de voorbije verkiezingscampagne voor de gemeenten en de provincies. Respect waarvoor, is echter de vraag.
Hoeveel respect kan je vragen van burgers, als jezelf de door de burgers gekozen volksvertegenwoordigers als vuil negeert? Die vraag welde in mij op naar aanleiding van het onderstaande artikeltje in de Standaard.
En het niveau van het parlementaire debat in het Vlaams Parlement is bedroevend, dat ontkent niemand. Maar dat kan ook niet anders als je het volstopt met opvolgers en figuren die een goed plaatsje op de lijst kregen omwille van hun trouw aan de partijtop en die op de slippen van een tv- spelletjes afschuimende lijsttrekker in het parlement sukkelen.
Het wordt dan ook tijd dat we die schnabbelaars er uit gooien, en dat we plaats maken voor parlementairen met ballen aan hun lijf. Het wordt tijd dat iemand Inge Vervotte duidelijk maakt dat het parlement een instelling is om rekening mee te houden. Het wordt tijd dat iedere parlementair maar eens aan zijn kiezers komt uitleggen wat hij de afgelopen jaren in het halfrond heeft zitten uitvreten.
Evenredige vertegenwoordiging is een mooi systeem, maar op die lijsten staan een hoop onbenullen bij elkaar. Die onbenullen houden zich dan bezig met keihard een zetel warm houden, en het beste geval, en het lanceren van debiele voorstellen in het ergste geval (iemand behoefte er aan om kinderen de familienaam van de moeder te geven?). En die opvolgers en backbenchers hoeven nooit verantwoording af te leggen. Want daar is altijd Guy, Yves of Freya wel om de lijst te trekken en de debatten te voeren. 90% van wat in het parlement zetelt, hoeft niet eens uit de zetel te komen tijdens de kiescampagne.
Wat is het dan heerlijk om naar Amerikaanse verkiezingen te kijken. Daar kan geen enkele volksvertegenwoordiger zich verstoppen achter een lijsttrekker. Elk district levert één zetel. En als je vertegenwoordiger het niet goed gedaan heeft? Dan gebeurt er wat er op 07.11.2006 gebeurde tijdens de Congresverkiezingen: dan besluit het volk 'to throw the bums out'!
Laat ons in 2007 het federaal parlement eens opkuisen!
Liever op televisie dan in het parlement (DS 23.11.2006)
Inge Vervotte verkiest een tv-optreden boven een deelname aan een parlementair debat. Een wielrenner die liever commentaar geeft op televisie dan zelf deel te nemen aan een wielerwedstrijd: niemand kan het zich voorstellen. Behalve Inge Vervotte (CD&V). Die verkoos afgelopen woensdag om commentaar te geven in Villa Politica naar aanleiding van het actualiteitsdebat over Volkswagen. Nochtans heeft de Vlaamse minister van Welzijn het recht om gewoon in het parlement aan de discussie deel te nemen.
De parlementaire televisierubriek Villa Politica nodigt elke week een commentator uit om het debat te duiden. Meestal gaat het om journalisten of om oud-politici. Maar de komst van iemand die eigenlijk gewoon in de zaal thuishoort, was een primeur. En ere wie ere toekomt: wellicht zorgde de VRT voor een wereldprimeur.
Meteen bewees Vervotte, die gezien haar vakbondsverleden onmiddellijk toezegde, hoe hoog ze dat Vlaams Parlement inschat. En de minister hield geen blad voor de mond toen de kwaliteit van de debatten ter sprake kwam. Weinig argumenten en weinig scherpte, zo kapittelde ze de parlementsleden. ,,Als minister geef je argumenten, maar er komt geen tegenreactie en daar sta je dan'', zei ze. Ze besloot dat héél wat parlementsleden lijden aan de ,,schroom van het denken".
Parlementsvoorzitter Marleen Vanderpoorten (VLD) wil het belabberde imago van de Vlaamse assemblee opkrikken. Dat wordt niet makkelijk als de Vlaamse ministers zelf een tv-optreden - uitgerekend in de leeszaal van het Vlaams Parlement - verkiezen boven het plaatsnemen in het halfrond. Maar wat kan je verwachten van een excellentie die nauwelijks enkele maanden parlementslid is geweest ?
Vervotte noemde Groen!-fractieleider Mieke Vogels ,,nog demagogischer dan Vlaams Belang''. Dat klinkt best gespierd van een excellentie die niet eens de waardigheid bezit om zoiets te zeggen waar dat moet: in het parlement zelf.
,,Zever'', vindt de minister zelf. Vervotte: ,,Binnen de regering was een taakverdeling afgesproken. De woordvoerders in het debat waren Yves Leterme, Frank Vandenbroucke en Fientje Moerman. Het debat ging niet over mijn bevoegdheid. Als ik iets wilde zeggen, dan kon ik niet anders dan buiten het parlement mijn commentaar te leveren.''
Mocht Vervotte hebben geweigerd, dan was naar verluidt Fientje Moerman graag bereid om haar plaats in te nemen.