Schandelijke cijfers

Van berichten als dit, dat ik vandaag in het Belang van Limburg aantrof, begin ik spontaan te janken. Dat mensen tot zoiets in staat zijn, dat begrijp ik niet. Als het nu allemaal voor medische doeleinden was, tot daar aan toe. Echter zijn de meeste van die dieren doodgemarteld voor de cosmetische industrie.

Mijn standpunt is dan ook heel eenvoudig: proefdieren kunnen enkel gebruikt worden in uitzonderlijke omstandigheden, namelijk voor medisch onderzoek dat potentieel baanbrekend is en dat een wezenlijk verschil kan maken voor het welzijn van mensen. Voor alle andere tests, moet men maar testpersonen betalen, die hiervoor vrijwillig intekenen. Het spijt me zeer dat de aandeelhouders dan een beetje minder winst maken, maar ik walg van het poen scheppen op kap van het leed van honderdduizenden weerloze dieren.

Weer meer proefdieren gebruikt (HBVL 02.08.2006)

In ons land werden vorig jaar 718.976 dieren gebruikt voor het uitvoeren van proeven. Dat zijn er 10.000 meer (+1,5%) dan in 2004. In vijf jaar tijd is er zelfs een stijging van tien procent. Het gaat voornamelijk om muizen en ratten maar ook honden, vissen en fretten worden steeds vaker als proefdier gebruikt. Dat blijkt uit de nieuwste cijfers van het ministerie van Volksgezondheid.In ons land zijn 387 laboratoria erkend om dierproeven uit te voeren. Dat het aantal dierproeven weer in de lift zit, is volgens Bart Hoet van de dienst Dierenwelzijn makkelijk te verklaren. “Heel wat proeven die tot voor kort in het buitenland gebeurden, gaan nu in eigen land door.Bovendien wordt er ook gewoon meer onderzoek verricht, zowel in universiteiten als in de farmaceutische industrie.” Vooral muizen (488.125) en ratten (106.483) krijgen het label van proefdier opgeplakt. Verder zijn cavia’s (39.530), vissen (33.965) en konijnen (21.159) erg ‘populair’.Gaia noemt de cijfers dramatisch. “Moeten er zoveel dieren sterven voor een zoveelste antirimpelcrème?” vraagt Ann De Greef, directrice van de dierenrechtenorganisatie. “Wij doen niets anders dan aan de alarmbel trekken. Dat kan niet de bedoeling zijn.”