Nepsolidariteit

Never change a winning team, denken onze liberale en socialistische excellenties. Je moet gewoon doen waar je goed in bent. Hecht er niemand nog geloof aan weer eens een nieuwe begroting 'in evenwicht', dan blijkt men ook reeds jarenlang te knoeien met de cijfers voor ontwikkelingssamenwerking.

Wij weten natuurlijk wel dat er moeilijke tijden aan zitten te komen, door het geknoei van de huidige regering, en kunnen wel wat extra conserven hamsteren. Bovendien zijn wij het rijkste land ter wereld, dus we kunnen wel een stootje hebben. Maar dat je de grote sociale en solidaire regering uithangt, en dan uiteindelijk de boel gewoon zit te belazeren, dat is gewoon laag. Dit is weer een typisch voorbeeld van rood - blauw 'luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden' - politiek. Wie vertrouwt deze mensen nog?

,,Regering smukt cijfers ontwikkelingshulp op'' (DS, 02.02.2007)

BRUSSEL - De bedragen die de federale regering zegt te besteden aan ontwikkelingshulp, worden kunstmatig opgepompt. Een analyse in het blad Mo leert dat soms tot bijna de helft van de uitgaven de laatste vijf jaar nephulp is. Dat staat vrijdag in De Morgen.

Zelfs met die nephulp erbij lijkt ons land niet op weg om tegen 2010 de beloofde 0,7 procent van het bruto nationaal product (bnp) aan ontwikkelingssamenwerking te besteden. In 2006 zakte het bedrag zelfs van 0,53 procent in 2005 naar 0,48 procent. Dat het budget in 2006 zakte staat dus haaks op de beloftes van de regering. En er is nog meer aan de hand. De bedragen die de regering zegt te besteden aan ontwikkelingssamenwerking blijken deels lucht. Vooral problematisch zijn de schuldkwijtscheldingen die er in feite geen zijn. De laatste vijf jaar maken die 15 tot 41 procent van onze hulp uit.

Als een bedrijf uit pakweg Congo bijvoorbeeld een levering van Belgische producten niet betaalt, dan is de Belgische exporteur daarvoor verzekerd bij openbaar verzekeraar Delcredere. Die neemt de commerciële schulden over. Meestal, zo schrijft Mo, gaat het echter om schulden die al jaren niet meer worden afbetaald. Delcredere schrijft die af. Toch rekent de regering de kwijtschelding van Delcredereschulden mee als ontwikkelingshulp. ,,Het kost onze regering niets omdat die schulden zijn afgeschreven. Maar het levert de bevolking in die landen ook helemaal niets op, want het betreft net schulden die een bedrijf, al was het een overheidsbedrijf, toch al jaren niet betaalt'', aldus John Vandaele van Mo.

Als die nephulp ervan afgetrokken wordt, vallen de budgetten voor ontwikkelingssamenwerking uiteraard magerder uit. De 0,48 procent van het bnp voor hulp in 2006 wordt dan 0,39 procent. In 2003 bestond zelfs de helft van de uitgaven voor ontwikkelingssamenwerking uit kwijtschelding van Delcredereschulden.