PeterVerpoorten

Een groene politieke weblog uit Herentals

maandag, juli 31, 2006

Hams Topweekend

Na de Braziliaanse avond bleven de festiviteiten in Ham maar voortduren. Zondagnamiddag konden we een bezoekje brengen aan de Waajfeesten, op het plein voor onze 17e eeuwse pastorie. Alles was schitterend in orde. De organisatie had alleen pech dat ze de eerste plensbui in meer dan een maand over zich heen kreeg. De enige vraag die zich opdringt aan het gemeentebestuur is deze: hoe lang kan je wachten om de omheiningsmuur van hét toeristische pronkstuk van uw gemeente te repareren, nadat deze door een auto is omver gereden? De muur van de pastorie is - enkele jaren geleden intussen - omver gereden door één of andere drieste jongeling. Echter ligt deze nog altijd in puin. Intussen gebruikt de gemeente een mooie foto van de pastorie (mét muur in goede staat) als uithangbord op haar briefpapier en affiches. Ons erfgoed verdient iets méér respect.

zondag, juli 30, 2006

Braziliaanse avond in de Celtic Art Gallery

Ik kijk op mijn klok: het is nu kwart na twee. Ik ben net wakker. De reden? Gisteravond was het de slotavond van de tuinconcerten in de Celtic Art Gallery, het stamcafé van de groenen in Ham. Marc Reusen, de eigenaar en uitbater, had dit jaar ervoor gekozen om af te sluiten in een Braziliaanse sfeer. We kunnen hem enkel gelukwensen met deze keuze, want het was een schitterende avond. De tuin zat vol, goeie Braziliaanse muziek, lekkere eten, straffe Braziliaanse cocktails... Wat wil een mens nog meer om er een zalige zomeravond van te maken. Het proefde in elk geval naar méér!

woensdag, juli 26, 2006

Achter de feiten aan lopen

Elke dag merk je het aan de benzinepomp: de naft is duur. Héél duur. En alle analisten zijn het er over eens: de kans dat er een significante daling verwacht kan worden is klein. Zelf als Israël en Hezbollah ineens dikke vrienden worden, zelfs als alle Iraki's ineens met de Amerikaanse vlag gaat zwaaien, en zelfs als Osama bin Laden zich samen met al zijn getrouwen aangeeft aan de coalitietroepen om voor de rechtbank te verschijnen voor zijn wandaden. Immers is de vraag naar olie groter dan ooit, en zolang de vraag het aanbod dicht benadert (wat momenteel het geval is) is er voor producenten weinig aansporing om de prijs te laten dalen.
In de Verenigde Staten is er dan ook een groot debat aan de gang, in de politiek, in de opiniestukken van de Washington Post en de New York Times, op televisie en in de maatschappij. Hoe moeten we dit aanpakken? Immers begint men daar stilaan in te zien dat dit een onhoudbare situatie is: men is immers voor de olie afhankelijk van louche en wankele regimes in het Midden - Oosten.
Onafhankelijkheid op energievlak is een politieke prioriteit. Men is daar in alle ernst aan het onderzoeken of men de economie kan laten draaien op alternatieve energievormen, en in de volgende jaren mag je dan ook ernstige politieke initiatieven verwachten om het land afstand te doen nemen van zijn afhankelijkheid van olie uit het midden - oosten, en waarschijnlijk zelfs van olie in het algemeen.
We staan met andere woorden op een belangrijk punt in de economische geschiedenis: het einde van de tijd van een op olie draaiende economie.
Echter dienen we vast te stellen dat in België het debat op geen enkele wijze gevoerd wordt. Wij gaan weer afwachten tot de rest van de wereld al lang zijn eigen lot in handen heeft genomen. Er is geen onderzoek, er is geen overleg tussen politiek en wetenschap, er is zelfs geen politiek besef van het feit dat de bevolking een duidelijk initiatief verwacht.
België heeft een aantal universiteiten van wereldklasse. Waar zijn wij op het vlak van onderzoek naar alternatieve brandstoffen, wind- en zonne - energie? Waar is de politiek om initiatieven te nemen tot onderzoek, om initiatieven te nemen om de bevolking ertoe aan te zetten zuiniger om te gaan met brandstof en energie? Voor de zoveelste maal vertoont onze politieke kaste een gebrek aan politieke visie, gebrek aan durf om aan de bevolking duidelijk te maken dat er af en toe wat inspanningen nodig zijn, om anders te gaan leven.

zondag, juli 23, 2006

Groetjes uit de VS


Trouwe lezers van deze blog vroegen zich misschien af waar ik de laatste drie weken uithing. De verklaring was eenvoudig: op vakantie. Onmiddellijk na het jaarlijkse etentje van de Balie van Turnhout ter afsluiting van het gerechtelijk jaar ben ik samen met mijn vriendin Bieke naar de Verenigde Staten vertrokken, om er drie weken de batterijen op te laden. We zijn sinds vanmorgen terug op vaderlandse bodem, en ik kan u alvast vertellen dat het een hele ervaring was. Er volgen ongetwijfeld nog foto's en anecdotes op deze blog.
We vertrokken naar New York, brachten daar een paar dagen door, en namen dan de trein naar Washington DC. Daar hebben we een autootje gehuurd, en hebben we een toer gemaakt over het schiereiland tussen de Chesapeake - baai en de Atlantische Oceaan. Aan de zuidpunt zijn we de baai overgestoken, naar Norfolk ( de grootste marine - basis ter wereld). Daar staken we de James - rivier over, en via Yorktown en Williamsburg belanden we in Richmond. We zijn toen in één trek naar het zuiden naar het Great Smoky Mountains National Park gereden, op de grens tussen Tennessee en North Carolina, vanwaaruit we langs de Blue Ridge Parkway door de Appalachen opniew naar het noorden kwamen, tot aan het Shenandoah National Park. Onze laatste dagen brachten we in Washington DC door. Op de foto zie je Fergus, de wasbeer die ons de laatste dagen van onze trip vergezeld heeft (onder andere naar de baseball - wedstrijd van de Washington Nationals tegen de Chicago Cubs, waar de foto gemaakt is).